عذرخواهی کردن و بخشودن در نگاه اول شاید ساده به نظر برسد، اما یکی از پیچیده ترین مسایل مربوط به روابط انسانی هست؛ قطعا شما هم نمونه های فراوانی از قهر و آشتی های تکراری و بی دوام را در ذهن دارید و یا بارها مجبور شده اید دیگری ببخشید؛ در حالی که هنوز رنجش ناشی از ماجرای پیش آمده را در دل داشتید و همین عاملی شده برای اینکه این آشتی ها دوام نیاورد، شاید هم از دیگری خواستید شما را ببخشد ولی همچنان از رفتارهای غیردوستانه طرف مقابلتان متعجب و دلخور هستید و دلیل این رفتارها را درک نمی کنید.
بخش مهمی از کنشها و واکنشهای رفتاری ما متاثر از یادگیری مشاهده ای است. در واقع ما به همان ترتیبی رفتار می کنیم که در طی سالها شاهد آن بوده ایم؛ اما از طرفی بسیاری از ما نسبت به این الگوهای رفتاری آموخته شده احساس ناکارآمدی می کنیم. موضوع بخشودگی و عذرخواهی هم یکی از همین موارد است.
در این نوشتار می خواهیم در چند گام ساده شیوه صحیح عذرخواهی کردن و پذیرش آن را با هم مرور کنیم. اما پیش از آن باید بدانیم عذرخواهی کردن یک مهارت است و بنابراین علاوه بر کسب آگاهی در این زمینه لازم است با تمرین و تکرار این مهارت را در الگوی رفتاری مان درونی کنیم. به عنوان یک بزرگسال می توانیم این آگاهی را با همسر، دوستان یا اعضای خانواده هم رسانی کنیم و شرایط جدیدی را تعریف کنیم تا حداکثر امکان اجرا و اثربخشی مطلوب حاصل شود.
برای یک عذرخواهی موثر لازم است شش گام را طی کنیم :
گام اول : "من را ببخش!"
مهم است که بدانید دقیقا چه عاملی موجب رنجش طرف مقابل شده است. بنابراین به او بگویید : "من می دانم که از من رنجیده ای و می خواهم که مرا ببخشی، اما هنوز نمی دانم که چه کار اشتباهی انجام داده ام؟ "
همسرمان را به هر دلیلی رنجانده ایم، لازم است به او پیشنهاد بدهیم که ما را ببخشد. بسیاری از ما در چنین مواقعی ترجیح می دهیم هیچ حرفی نزنیم و بدون هیچ اقدامی منتظر می مانیم تا با گذشت زمان موضوع رنجش خود به خود حل شود. درحالیکه این گام اول است، باید از او بخواهیم که ما را ببخشد، اما چون این یک پیشنهاد است، لازم است آمادگی شنیدن پاسخ منفی را هم داشته باشیم. در واقع شاید بهتر باشد بعد از این مرحله کمی زمان بدهیم و منتظر بمانیم و انتظار نداشته باشیم بلافاصله درخواست ما پذیرفته و رنجش خاطر تمام شود.
درباره این سایت